ΟΙ ΤΑΦΙΚΟΙ ΤΥΜΒΟΙ

Ταφικοί τύμβοι, δηλαδή τεχνητοί γήλοφοι με σχήμα κωνικό ή ημισφαιρικό, βρίσκονται διάσπαρτοι σε ολόκληρη την έκταση της Θράκης.  Η διάμετρός τους κυμαίνεται σήμερα από 15 έως 60 μ. και το ύψος τους από 1,50 έως 12 μ. Στην αρχαιότητα ο ρόλος τους ήταν διττός: σηματοδοτούσαν τον χώρο ταφής και παράλληλα προστάτευαν τους τάφους, αποτρέποντας ή, έστω δυσκολεύοντας τη σύλησή τους. 

Ο τύμβος κοντά στο χωριό Καναδάς του Τριγώνου είναι ο αρχαιότερος τύμβος που έχει έως σήμερα ερευνηθεί στη δυτική Θράκη και χρονολογείται στην ύστερη εποχή του Χαλκού. Τύμβοι της πρώιμης εποχής του Σιδήρου δεν έχουν διασωθεί, αν και οι μεγαλιθικοί τάφοι - Dolmen της Ρούσσας, της Κοτρωνιάς και των Κοίλων  του 9ου  - 8ου αι. π.Χ. πρέπει να καλύπτονταν με τύμβους. Ορισμένοι από τους τύμβους κατασκευάστηκαν κατά τη διάρκεια των κλασικών και ελληνιστικών χρόνων και κάλυπταν κιβωτιόσχημους, κτιστούς ή λαξευτούς στο βράχο τάφους. Οι περισσότεροι, όμως, τύμβοι της περιφερειακής ενότητας Έβρου που βρίσκονται  συγκεντρωμένοι κυρίως στην περιοχή Ορεστιάδας και Τριγώνου καλύπτουν καύσεις νεκρών και χρονολογούνται στα αυτοκρατορικά χρόνια (1ος - 3ος  αι. μ.Χ.). Ένα μικρό δείγμα των πλούσιων ευρημάτων των τύμβων του Έβρου εκτίθεται σε αυτήν την ενότητα.